W2020 roku światło dzienne ujrzy nowy film Wesa Andersona. „The French Dispatch”, jak mówi sam reżyser, będzie listem miłosnym dla dziennikarzy i przedstawi widzom trzy historie, rozgrywające się w redakcji amerykańskiej gazety w Paryżu. Główne role zagrają Timothée Chalamet („Call Me by Your Name”) i Saoirse Ronan („Lady Bird”) oraz aktorzy, z którymi Anderson współpracuje niemal przy każdym swoim projekcie.
W dzisiejszym artykule wkraczamy do własnego uniwersum amerykańskiego twórcy, aby przyjrzeć się jego niekonwencjonalnemu stylowi oraz modzie, której w swoich filmach reżyser poświęca sporo uwagi.
movieway.pl
Rodzice Andersona rozwiedli się, gdy chłopiec miał zaledwie 8 lat, co znacznie wpłynęło na jego twórczość. Problemy rodzinne stały się jednym z kluczowych tematów, poruszanych w filmach Andersona oraz przesłanką „Genialnego klanu” (2001) – historii wybitnie uzdolnionego rodzeństwa Tenenbaum, opuszczonego przez ojca. W 1996 roku reżyser zadebiutował z kryminalną komedią „Trzech facetów z Teksasu”. Główne role zagrali bracia Luke i Owen Wilson, którzy od tego momentu jeszcze nie raz pojawią się w obsadzie aktorskiej filmów Andersona. Kolejnym dziełem był komediodramat „Rushmore” o Maxu, uczniu prestiżowej akademii, który zakochuje się w swojej nauczycielce. Ten film formułuje rozpoznawalny styl reżysera, przynosi mu światową sławę oraz znajomość z Billem Murrayem. W kolejnych produkcjach – „Pociąg do Darjeeling”, „Kochankowie z Księżyca” czy „Grand Budapest Hotel” — reżyser w pełni ukształtował swój filmowy język. Wszystkie
obrazy mistrza wizualnej kreacji łączą estetykę retro z nutką vintage. Głównymi źródłami inspiracji dla reżysera są produkcje Stanleya Kubricka, Martina Scorsese oraz francuskiej Nowej Fali. Na planie Anderson nikomu nie pozwala na improwizację i ma obsesję na punkcie detali. Przykład? W jednej scenie animowanego „Fantastycznego Pana Lisa” pojawia się gazeta z artykułem, napisanym przez tytułowego Lisa. Mimo tego, że scena ta trwa kilka sekund i widzowie nie mają szans przeczytać ani zdania, reżyser osobiście napisał tekst na 400 słów, który znalazł się w tej gazecie.
CECHY OBRAZOWANIA
Obrazy Wesa Andersona mają wiele charakterystycznych cech:
SYMETRIA UJĘĆ
KOLORY
Grand Budapest Hotel
UJĘCIA OD GÓRY
ROZDZIAŁY
ODRĘCZNE PISMO
Moonrise Kingdom
STYL BOHATERÓW
Mówiąc o twórczości Andersona, nie należy zapominać o kostiumach.
W rodzinie Tennenbaum każdy pozostaje wierny niektórym rzeczom przez całe swoje życie. Genialny finansista Chas uwielbia garnitury. W dzieciństwie nosi klasyczny szary z białą koszulą i krawatem, później – sportowy w czerwonym kolorze od Adidas. Richie, kiedyś wybitny tenisista, zawsze jest ubrany w beżowy garnitur z wełny, białą koszulkę polo oraz opaski z froty Fila. Margo, adoptowana córka z pisarskim talentem, nosi pasiastą sukienkę Lacoste, długie futro, skórzane mokasyny G.H. Bass&Co., a całą stylizację podkreśla różowymi rękawiczkami, czerwoną spinką i torbą Birkin od Hermès. Na prośbę
kostiumografa Karen Patch Gucci specjalnie uszyli dwa identyczne płaszcze dla bohaterki Gwyneth Paltrow: jedno dla małej Magro, drugie dla dorosłej.
Max Fisher nie ma sobie równych w umięjętności łączyć czerwony beret z zielonym garniturem. Nastolatek ubiera się w stylu preppy: nosi rogowe okulary Tom Ford, ciemną marynarkę z metalowymi guzikami i naszywką elitarnej uczelni.
„Kochanków z Księżyca” ubierała polka Kasia Walicka-Maimone. Kostiumografka wraz z reżyserem przejrzała ogromną ilość zdjęć w poszukiwaniu inspiracji. W ubraniach aktorów są przemyślane najdrobniejsze elementy, ale szczególną uwagę widzów przykuwa rudowłosa Suzy Bishop. Dziewczynka niczym przypomina młodą Jane Birkin, nosi sukienki z kołnierzykiem w stylu lat 60., plecioną torbę i podkreśla fryzurę beretem.
