Anna Wintour uczy jak być kreatywnym liderem w świecie mody

Anna Wintour to ikona budząca wiele kontrowersji. Z jednej strony jest podziwiana za swój wkład w kreowanie magazynów modowych, natomiast z drugiej krytykowana za ciężki charakter. Można zarzucać jej wiele, jednak trzeba przyznać, że gdyby nie Anna, Vogue nie stałby się Biblią Mody.

Zacznijmy od początku…

Uparta i od najmłodszych lat skupiona na tym, by dotrzeć na sam szczyt. Anna Wintour urodziła się i przez dłuższy czas mieszkała w Londynie. Jej ojcem był Charles Vere Wintour – wydawca londyńskiego dziennika The Evening Standard, to właśnie dzięki jego znajomościom młoda Anna otrzymała swoją pierwszą pracę związaną ze światem mody w butiku Biba. Jako uczennica North London Collegiate School musiała nosić mundurki, jednak już wtedy można było dostrzec jej indywidualne podejście do mody, nie lubiła szkolnego dress codu i buntowała się przeciwko noszeniu mundurków. W wieku 14 lat ścięła włosy na pazia, fryzurę, która do dziś jest jej symbolem.

Pierwsze modowe doświadczenie

W 1970 roku otrzymała pierwszą posadę związaną z dziennikarstwem modowym. Właśnie wtedy Harper’s Bazaar połączył się z Queen, wspólny projekt funkcjonował pod nazwą Harper’s & Queen. Wintour pracowała jako asystentka wydawcy tego tytułu. Jednym z jej sukcesów w ówczesnych czasach było odkrycie modelki Annabel Hodin. Dzięki tej pracy młoda Anna współpracowała z ikonami fotografii w tym m.in. Helmutem Newtonem. Jej kariera w Harper’s & Queen zakończyła się po kłótni Anny z  wydawcą tytułu – Min Hogg.

Anna w Ameryce

Po tym jak odeszła z H&Q wyjechała do Nowego Jorku, gdzie objęła stanowisko młodszego dyrektora ds. mody w Harper’s Bazaar. Anna postawiła na innowacyjne podejście do tworzenia magazynu. Jednak nie wszyscy podzielali jej sposób pracy, co doprowadziło do licznych konfliktów z Tonym Mazzolą, redaktorem naczelnym magazynu. Efektem braku porozumienia między nimi było późniejsze zwolnienie Anny. Jednak po paru miesiącach Jon Bradshaw dziennikarz, a prywatnie partner Anny pomógł jej znaleźć kolejną pracę, tym razem na stanowisku dyrektora mody w czasopiśmie Viva, gdzie spędziła 2 lata.

Witamy w Vogue

Na początku lat 80′ tych, koleżanka Anny zaaranżowała spotkanie z ówczesną redaktor naczelną Vogue – Grace Mirabellą. Jednak  nie trwało ono zbyt długo ponieważ Wintour zapytana przez Mirabellę jaką posadę chciałaby objąć, ta odpowiedziała, że chce ją zastąpić. W roku 1983 doszło do spotkania Anny z dyrektorem kreatywnym Conde Nast – Alexem Libermanem, który namówił ją do pracy w Vogue. W efekcie Wintour dostała nowo powstałe stanowisko Dyrektor Kreatywnej. W 1985 roku otrzymała propozycję pracy w brytyjskim wydaniu Biblii Mody na fotelu redaktor naczelnej. Przeprowadziła wtedy wiele redakcyjnych zmian w magazynie, wzorowanych na jego amerykańskiej edycji. W 1987 roku została wiceredaktorem Vogue, a rok później zasiadła na upragnionym fotelu redaktor naczelnej Vogue US.

Początki Biblii Mody

Od tego czasu amerykańska edycja Vogue to prawdziwe imperium, a Anna stała się osobowością, której działalność wykracza poza świat mody. Jej upór i innowacyjne podejście do tworzenia magazynu inspiruje miliony ludzi na całym świecie.

W ubiegłym tygodniu platforma szkoleniowa MasterClass podała informację o tym, że od za jej pośrednictwem teraz dostępne są wykłady Anny Wintour o kreatywności,  byciu liderem oraz funkcjonowaniu w branży mody w taki sposób, aby odnieść sukces. Seria składa się z 12 wykładów, koszt miesięczny to ok. 69 pln. Link (klik). 

 

_________

Autorka: Kamila Cichocka