Najpiękniejsze kostiumy Yves Saint Laurent, jakie pojawiły się na srebrnym ekranie
Projekty, które wyszły spod ręki Yves Saint Laurenta zachwycały latami nie tylko na wybiegach oraz na łamach magazynów modowych, odegrały także istotną rolę w świecie filmu. Kultowy płaszcz przeciwdeszczowy Catherine Deneuve w „Belle de Jour”, czy ekstrawaganckie stroje Sophii Loren w „Arabesque” zapisały się na kartach historii mody, jednak to nie były jedyne stroje YSL, jakie pojawiły się na srebrnym ekranie.
Romans z teatrem
Nie każdy wie, że fascynacja Yves Saint Laurenta kostiumami to historia, która miała swój początek na długo przed tym, jak został znanym i cenionym projektantem mody. Młody, 13 letni Yves mieszkający wtedy w regionie Oran wziął udział w przedstawieniu L’école des femmes Moliera. W tym samym czasie stworzył swój własny Illustre Petit Théâtre, czyli miniaturowy teatr, gdzie aktorami były ubierane przez Laurenta kartonowe laleczki. Podkreśliło to naturalną predyspozycję artysty do tworzenia kostiumów pokazowych, jaką rozwijał pod koniec lat pięćdziesiątych. Zaczynając od Zizi Jeanmaire po Jeanne Moreau i Arletty, krawiec stał się stałym bywalcem paryskiej sceny.
Jednocześnie, Yves Saint Laurent kontynuował pracę nad ubraniami przy produkcjach filmowych. Właśnie ta działalność stała się odłączanym elementem mitu projektanta. Niesamowite kostiumy zawdzięczają mu największe gwiazdy kina, takie jak Sophia Loren, Claudia Cardinale oraz Catherine Deneuve. Projekty, jakie stworzył odcisnęły szczególne piętno na historii kina, co świadczy o jego ogromnej zdolności do zrozumienia osobowości postaci dla których robił ubrania. Oto niektóre z jego najlepszych kostiumów kinowych:
Belle de Jour, 1967
To chyba najwybitniejszy wkład projektanta w historię kina. W 1967 roku, czyli dwa lata po poznaniu Catherine Deneuve, Laurent zaprojektował całą garderobę do roli w Belle de Jour Luisa Buñuela. Aktorka grała tam młodą, zamożną, burżuazyjną kobietę pracującą w domu publicznym. Słynny, czarny, deszczowy płaszcz oraz kostiumowe sukienki odzwierciedlały dwoistość postaci. Sukces filmu zwiększył sprzedaż słynnego płaszcza przeciwdeszczowego, na zawsze kojarzonego z fałszywie prymitywnym wizerunkiem aktorki.
Różowa pantera, 1963
Do pierwszej części Różowej Pantery w reżyserii Blake’a Edwardsa projektanci kostiumów William Ware Theiss i Annalisa Nasalli-Rocca wybrali sukienkę Yves Saint Laurent, aby ubrać Claudię Cardinale. Aktorka wcieliła się w rolę księżnej Daly. Grając w towarzystwie Petera Sellersa lśniła w złotej sukience wyszywanej perłami i spiętej wstążką. To charakterystyczny model sukni wieczorowych Yves Saint Laurent z lat 60.
Moment to moment, 1966
W dreszczowcu Mervina Leroya, w którym Jean Seberg gra znudzoną życiem żonę psychiatry istotną rolę odegrały również stroje bohaterki. Film opowiada historię kobiety, która by urozmawicić sobie codzienność małżeństwa rozpoczyna romans z oficerem. W przypadku tego tytułu, podobnie, jak miało to miejsce w Belle de Jour z Catherine Deneuve, Yves Saint Laurent stworzył garderobę pełną dwoistości, zarówno wyrafinowaną, jak i seksowną.
Arabesque, 1966
W tym filmie Stanleya Donena Sophia Loren gra Yasmin, kochankę międzynarodowego magnata naftowego, która pomaga Davidowi Pollockowi, ekspertowi od hieroglifów w zdemaskowaniu międzynarodowego spisku. Pomiędzy czerwonym płaszczem przeciwdeszczowym, prostym wełnianym garniturem i wieczorowym garniturem bogato zdobionym piórami i perłami, można już rozpoznać połączenie śmiałości, elegancji i orientalnej inspiracji, które charakteryzują prace Yves Saint Laurenta.
Subway, 1985
Christophe Lambert i Isabelle Adjani wystąpili razem w pierwszym hicie Luca Bessona, czyli opowieści o obławie na korytarzach paryskiego metra. Stroje, jakie można podziwiać w filmie, to czysta demonstracja stylu Saint Laurent z lat 80-tych: marszczenia, marszczenia, kolczyki XXL i obszerne fryzury. Sprytne połączenie punka i burżuazji, które zostało wzmocnione charakterystyczną elegancją krawca.
________________